วันอาทิตย์ที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2555
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: คติความเชื่อ เทพเจ้า และประเพณีไทย ตอน กำเนิดของ “...
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: คติความเชื่อ เทพเจ้า และประเพณีไทย ตอน กำเนิดของ “...: Lakshmi : Gaja Lakshmi ลักษมี : คชลักษมี लक्ष्मी : गज लक्ष्मी ความหมาย ตำนาน กำเนิดของ “ลักษมี : คชลักษมี” คำว่า “ลักษมี” (Lakshm...
วันเสาร์ที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2555
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: ประเพณีไทยอีสานเอาบุญเดือนสิบสอง
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: ประเพณีไทยอีสานเอาบุญเดือนสิบสอง: ประเพณีไทยอีสานเอาบุญเดือนสิบสอง ภาคอีสาน เป็นภาคหนึ่งของประเทศไทยที่มีความมั่งคั่งในด้านประเพณีวัฒนธรรม มีวิถีชีวิตที่ผูกติดกับพิธีกรร...
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: งานประเพณีไทย ยอยศยิ่งฟ้า อยุธยามรดกโลก
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: งานประเพณีไทย ยอยศยิ่งฟ้า อยุธยามรดกโลก: งานยอยศยิ่งฟ้า อยุธยามรดกโลก งานประเพณีไทย ยอยศยิ่งฟ้า อยุธยามรดกโลก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา วันที่ ๑๐ -๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕ กรุงศรี...
วันพฤหัสบดีที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2555
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: ประเพณีไทยเดือนสิบสอง เทศน์มหาชาติ
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: ประเพณีไทยเดือนสิบสอง เทศน์มหาชาติ: ตาม ประเพณีไทย ทีสืบต่อกันมายาวนานมาแต่โบราณกาล งานเอาบุญหรืองานบุญเทศมหาชาติจะมีขึ้นในเดือนสิบสอง การเทศน์มหาชาติของล้านนานั้นปรากฏในรู...
วันอังคารที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2555
ประเพณีไทย ความเชื่อ พิธีกรรม เกี่ยวกับการตายและประเพณีการฝังศพ
ประเพณีไทย ความเชื่อ พิธีกรรม เกี่ยวกับการตายและประเพณีการฝังศพ
ประเพณีไทย กับการฝังศพนั้นเดิมเราเชื่อว่าร่างกายคนย่อมมีสิ่งหนึ่งสิงอยู่ เมื่อสิ้นลมหายใจแล้ว แต่สิ่งที่สิงอยู่ในร่างกายยังคงอยู่ ไม่ตายไปตามร่างกาย เซอร์เจมส์เฟรเซอกล่าวอธิบายไว้ในหนังสือ The Gloden Bough ว่า มนุษย์สมัยป่าเถื่อนย่อมอธิบายลักษณะแห่งความเป็นไปของธรรมชาติในส่วนที่ไม่มีชีวิตว่า มีอำนาจอะไรอย่างหนึ่งซึ่งมีชีวิต เป็นผู้จัดให้มีขึ้นหรือให้เป็นไปตามนั้น เช่น คนเรามีชีวิตและเคลื่อนไหวได้ เพราะมีคนเล็ก ๆ หรือสัตว์เล็ก ๆ สิงอยู่ในร่างกายคน สัตว์ก็มีสัตว์น้อย ๆ อยู่ในตน คนก็มีคนน้อย ๆ อยู่ในตน เรียกกันว่า วิญญาณ วิญญาณทำให้สิ่งมีชีวิตกระดุกกระดิกได้ ถ้าคนเรานอนหลับหรือตายไป วิญญาณก็จะออกจากร่างชั่วคราว แต่ถ้าตายไปก็จะออกจากร่างกายไปอย่างเด็ดขาด
คติความเชื่อในเรื่องของความตายมีมากมายหลายรูปแบบ แต่ละชุมชนก็แตกต่างกันในรายละเอียด แต่มีประเด็นหลักที่น่าจะมาจากแนวคิดเดียวกันคือ ความหวาดกลัววิญญาณหรือผีของผู้ตาย ปรานี วงษ์เทศ กล่าวไว้ว่า เมื่อผู้ตายตายไปจะเปลี่ยนสภาพเป็นวิญญาณที่ดุร้ายและอาจนำอันตรายมาสู่คนได้ จึงจำเป็นต้องมีพิธีกรรม
ขั้นตอนต่าง ๆ ของพิธีกรรม สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อว่า ความตายไม่ใช่จุดสิ้นสุดของชีวิตโดยสมบูรณ์ แต่ยังเป็นการเปลี่ยนแปลงสภาพจากโลกที่อยู่อาศัย หรือจากสิ่งที่มีชีวิตไปสู่อีกโลกหนึ่ง ซึ่งประกอบไปด้วยพิธีกรรมเกี่ยวกับการแยกตัว หรือแยกคนตายออกจากความเป็นคน พิธีกรรมนี้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพ เช่น การปล่อยให้เน่าเปื่อย หรือการเผา และพิธีการรวมตัวของผู้ตายในโลกใหม่หรือในสภาพใหม่กับบทบาทใหม่ ที่แตกต่างไปจากโลกของคนเป็น
ในการทำพิธีนั้น เพื่อให้ถูกใจผีและด้วยความห่วงใยอาลัย ญาติพี่น้องจะจัดหาเสื้อหาและข้าวปลาอาหารไปไว้ที่หลุมฝังศพ เพื่อผู้ตายจะได้ใช้และกิน ไม่ขาดแคลนอดอยาก เพราะคิดว่าผีก็เหมือนคน ต้องใช้สิ่งของ ต้องกินอาหาร ถ้าผู้ตายเป็นนักรบ ญาติพี่น้องจะนำอาวุธที่เคยใช้ไปวางไว้ในหลุมฝังศพด้วยการนำของไปวางไว้ข้าง ๆ ศพ ก็เป็นคติที่นิยมทำกันในหลายประเทศรวมทั้งการฝังคน ฝังข้าทาส ลงไปด้วย ส่วนคติในเรื่องของการอาบน้ำศพนั้น
กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงนิพนธ์เรื่องก่อนประวัติศาสตร์ตอนหนึ่งกล่าวว่า มนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์ หรือแม้แต่มนุษย์ที่ยังป่าเถื่อนในปัจจุบันนี้ ชอบเอาอะไรทาตัวเป็นเครื่องป้องกันอันตรายทั่วทุกแห่งในที่ที่มีดินแดง พวกมนุษย์ก่อนสมัยประวัติศาสตร์ชอบเอาดินแดงทาตัว
เมื่อดึกดำบรรพ์นั้น ด้วยเหตุว่าโลหิตเป็นกำลังของมนุษย์ ถ้าโลหิตตกย่อมหมดกำลังลง ถ้าโลหิตตกไม่หยุดก็เลยตาย พิจารณาเห็นว่าโลหิตผิดกับน้ำอื่นด้วยสีแดง จึงเชื่อว่าสีแดงอาจทำให้เกิดกำลัง จึงเอาดินแดงทาตัวเหมือนทายาบำรุงกำลัง มนุษย์จึงใช้สีแดงทาสีร่างกายที่เป็นศพ เพราะเป็นสีของเลือด ดังนั้นผู้คนในสมัยก่อนจึงนำดินเทศ ซึ่งมีความหมายถึง เลือด นำมาโรยบนศพ เพื่อให้ผิวพรรณของศพที่ดูขาวซีด กลับดูเปล่งปลั่งราวกับมีเลือดหล่อเลี้ยงอยู่
ความหมายของความตาย (The Meaning of death) จะปรากฏให้เห็นทั้งเป็นรูปธรรม หรืออาจเป็นนามธรรมซ่อนไว้เบื้องหลังพิธีกรรม (Ritual) ในรูปงานศพ (Funeral) และในแต่ละกลุ่มชนจะถือลัทธิพิธีเกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย (Life after Death) เป็นเรื่องทางวัฒนธรรม
อ่านบทความประเพณีไทยที่เกี่ยวข้อง
ที่มา: ประเพณีไทยและ พิธีฝังศพของกลุ่มประเทศลุ่มแม่น้ำโขง
ประเพณีไทย กับการฝังศพนั้นเดิมเราเชื่อว่าร่างกายคนย่อมมีสิ่งหนึ่งสิงอยู่ เมื่อสิ้นลมหายใจแล้ว แต่สิ่งที่สิงอยู่ในร่างกายยังคงอยู่ ไม่ตายไปตามร่างกาย เซอร์เจมส์เฟรเซอกล่าวอธิบายไว้ในหนังสือ The Gloden Bough ว่า มนุษย์สมัยป่าเถื่อนย่อมอธิบายลักษณะแห่งความเป็นไปของธรรมชาติในส่วนที่ไม่มีชีวิตว่า มีอำนาจอะไรอย่างหนึ่งซึ่งมีชีวิต เป็นผู้จัดให้มีขึ้นหรือให้เป็นไปตามนั้น เช่น คนเรามีชีวิตและเคลื่อนไหวได้ เพราะมีคนเล็ก ๆ หรือสัตว์เล็ก ๆ สิงอยู่ในร่างกายคน สัตว์ก็มีสัตว์น้อย ๆ อยู่ในตน คนก็มีคนน้อย ๆ อยู่ในตน เรียกกันว่า วิญญาณ วิญญาณทำให้สิ่งมีชีวิตกระดุกกระดิกได้ ถ้าคนเรานอนหลับหรือตายไป วิญญาณก็จะออกจากร่างชั่วคราว แต่ถ้าตายไปก็จะออกจากร่างกายไปอย่างเด็ดขาด
คติความเชื่อในเรื่องของความตายมีมากมายหลายรูปแบบ แต่ละชุมชนก็แตกต่างกันในรายละเอียด แต่มีประเด็นหลักที่น่าจะมาจากแนวคิดเดียวกันคือ ความหวาดกลัววิญญาณหรือผีของผู้ตาย ปรานี วงษ์เทศ กล่าวไว้ว่า เมื่อผู้ตายตายไปจะเปลี่ยนสภาพเป็นวิญญาณที่ดุร้ายและอาจนำอันตรายมาสู่คนได้ จึงจำเป็นต้องมีพิธีกรรม
ขั้นตอนต่าง ๆ ของพิธีกรรม สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อว่า ความตายไม่ใช่จุดสิ้นสุดของชีวิตโดยสมบูรณ์ แต่ยังเป็นการเปลี่ยนแปลงสภาพจากโลกที่อยู่อาศัย หรือจากสิ่งที่มีชีวิตไปสู่อีกโลกหนึ่ง ซึ่งประกอบไปด้วยพิธีกรรมเกี่ยวกับการแยกตัว หรือแยกคนตายออกจากความเป็นคน พิธีกรรมนี้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพ เช่น การปล่อยให้เน่าเปื่อย หรือการเผา และพิธีการรวมตัวของผู้ตายในโลกใหม่หรือในสภาพใหม่กับบทบาทใหม่ ที่แตกต่างไปจากโลกของคนเป็น
ในการทำพิธีนั้น เพื่อให้ถูกใจผีและด้วยความห่วงใยอาลัย ญาติพี่น้องจะจัดหาเสื้อหาและข้าวปลาอาหารไปไว้ที่หลุมฝังศพ เพื่อผู้ตายจะได้ใช้และกิน ไม่ขาดแคลนอดอยาก เพราะคิดว่าผีก็เหมือนคน ต้องใช้สิ่งของ ต้องกินอาหาร ถ้าผู้ตายเป็นนักรบ ญาติพี่น้องจะนำอาวุธที่เคยใช้ไปวางไว้ในหลุมฝังศพด้วยการนำของไปวางไว้ข้าง ๆ ศพ ก็เป็นคติที่นิยมทำกันในหลายประเทศรวมทั้งการฝังคน ฝังข้าทาส ลงไปด้วย ส่วนคติในเรื่องของการอาบน้ำศพนั้น
กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงนิพนธ์เรื่องก่อนประวัติศาสตร์ตอนหนึ่งกล่าวว่า มนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์ หรือแม้แต่มนุษย์ที่ยังป่าเถื่อนในปัจจุบันนี้ ชอบเอาอะไรทาตัวเป็นเครื่องป้องกันอันตรายทั่วทุกแห่งในที่ที่มีดินแดง พวกมนุษย์ก่อนสมัยประวัติศาสตร์ชอบเอาดินแดงทาตัว
เมื่อดึกดำบรรพ์นั้น ด้วยเหตุว่าโลหิตเป็นกำลังของมนุษย์ ถ้าโลหิตตกย่อมหมดกำลังลง ถ้าโลหิตตกไม่หยุดก็เลยตาย พิจารณาเห็นว่าโลหิตผิดกับน้ำอื่นด้วยสีแดง จึงเชื่อว่าสีแดงอาจทำให้เกิดกำลัง จึงเอาดินแดงทาตัวเหมือนทายาบำรุงกำลัง มนุษย์จึงใช้สีแดงทาสีร่างกายที่เป็นศพ เพราะเป็นสีของเลือด ดังนั้นผู้คนในสมัยก่อนจึงนำดินเทศ ซึ่งมีความหมายถึง เลือด นำมาโรยบนศพ เพื่อให้ผิวพรรณของศพที่ดูขาวซีด กลับดูเปล่งปลั่งราวกับมีเลือดหล่อเลี้ยงอยู่
ความหมายของความตาย (The Meaning of death) จะปรากฏให้เห็นทั้งเป็นรูปธรรม หรืออาจเป็นนามธรรมซ่อนไว้เบื้องหลังพิธีกรรม (Ritual) ในรูปงานศพ (Funeral) และในแต่ละกลุ่มชนจะถือลัทธิพิธีเกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย (Life after Death) เป็นเรื่องทางวัฒนธรรม
อ่านบทความประเพณีไทยที่เกี่ยวข้อง
ที่มา: ประเพณีไทยและ พิธีฝังศพของกลุ่มประเทศลุ่มแม่น้ำโขง
วันจันทร์ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: Evidence of Rice in North-Eastern Thailand (ประเพณ...
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: Evidence of Rice in North-Eastern Thailand (ประเพณ...: Rice has been the main source of food for the people in the Greater Mekong Subregion (GMS)since a long time ago. Some of the evidences s...
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: ประเพณีและวัฒนธรรมเกี่ยวกับข้าวของไทย
ประเพณีไทย วัฒนธรรมไทย รักษาไว้เพื่อคนไทย โดย Pyopyo: ประเพณีและวัฒนธรรมเกี่ยวกับข้าวของไทย: ร่องรอยข้าวและ ประเพณีวัฒนธรรมไทย ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ข้าวเป็นอาหารหลักของผู้คนในประเทศกลุ่มอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขงมาแต...
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)